Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής

El Greco, La Crucifixión, 1597 - 1600

H ώρα ήταν περίπου δώδεκα το μεσημέρι, παραμονή του Πάσχα. Λέει τότε ο Πιλάτος στους Iουδαίους: “Δείτε το βασιλιά σας!” Kι εκείνοι κραύγασαν: Πάρτον πια! Πάρτον πια! Σταύρωσέ τον!” Tους λέει ο Πιλάτος: Tο βασιλιά σας να σταυρώσω;” Aποκρίθηκαν οι αρχιερείς: “Δεν έχουμε άλλον βασιλιά, παρά μόνο τον Kαίσαρα!” Tότε πλέον τον παρέδωσε σ´αυτούς ο Πιλάτος για να σταυρωθεί. Tον παρέλαβαν, λοιπόν, τον Iησού κι αναχώρησαν. Έτσι, κουβαλώντας ο ίδιος το σταυρό του, βγήκε στην τοποθεσία που ονομάζεται Tόπος Kρανίου και στα εβραϊκά Γολγοθάς. Eκεί τον σταύρωσαν, και μαζί με αυτόν άλλους δύο, τον ένα από τη μια μεριά και τον άλλο από την άλλη, και στη μέση τον Iησού.  

(Άγιος Ιωάννης, 19: 14-18)

Era el día de la preparación de la Pascua, alrededor de la hora sexta. Dijo Pilato a los judíos: Ahí tenéis a vuestro rey. Pero ellos gritaron: ¡Quita, quita! ¡Crucifícale! Les dijo Pilato: ¿A vuestro rey voy a crucificar? Contestaron los príncipes de los sacerdotes: Nosotros no tenemos más rey que al César. Entonces se lo entregó para que lo crucificasen. Tomaron, pues, a Jesús que, llevando su cruz, salió al sitio llamado Calvario, que en hebreo se dice Gólgota, donde le crucificaron, y con Él a otros dos, uno a cada lado, y Jesús en medio. 

(San Juan, 19: 14-18)

Ω γλυκύ μου έαρ από τη Νεκταρία Καραντζή.

Αλλ' εγώ επί σε, Κύριε, ήλπισα·

είπα, συ είσαι ο Θεός μου.

Εις τας χείρας σου είναι οι καιροί μου·

λύτρωσόν με εκ χειρός των εχθρών μου

και εκ των καταδιωκόντων με.

Επίφανον το πρόσωπον σου επί τον δούλον σου·

σώσον με εν τω ελέει σου. (Ψαλμός 31: 14-16)

Pero yo en ti confío ¡Oh Señor!;

yo digo: “Tú eres mi Dios”.

En tus manos están mis destinos.

Líbrame de las manos de mis enemigos

y de mis perseguidores.

Haz resplandecer tu rostro sobre tu siervo

y sálvame en tu misericordia..  (Salmos, 31: 14-16)