viernes, 26 de octubre de 2012

Ángel González, “Porvenir” / Άνχελ Γκονζάλεθ, “Μέλλον”









PORVENIR

Te llaman porvenir
porque no vienes nunca.
Te llaman: porvenir,
y esperan que tú llegues
como un animal manso
a comer en su mano.
Pero tú permaneces
más allá de las horas,
agazapado no se sabe dónde.

… Mañana! 
Y mañana será otro día tranquilo
un día como hoy, jueves o martes,
cualquier cosa y no eso
que esperamos aún, todavía, siempre.



  

ΜΕΛΛΟΝ

Σε λένε μέλλον
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ.
Σε λένε: μέλλον,
Και περιμένουν να έρθεις
Σαν ένα ήμερο ζώο
Να φάει από το χέρι τους.
Αλλά εσύ παραμένεις
Πέρα από τις ώρες
Συσπειρωμένο άγνωστο που.

... Αύριο!
Και το αύριο θά  ’ναι μια άλλη μέρα ήσυχη,
 μια μέρα σαν σήμερα, Δευτέρα ή Τρίτη,
οτιδήποτε κι όχι εκείνο
που περιμένουμε ακόμα, ακόμα, για πάντα.


Μετάφραση:  Μόσχος Λαγκουβάρδος






La voz del poeta: